|
 |
| Pojezierze Iławskie
|
wycieczka piesza
|
| O wycieczce: data: 27 - 28 pżdziernika , liczba uczestników: 7 ,
pogoda: jesienna
kierownik trasy: Marcin Martewicz
|
| Trasa: 1 dzień:Iława – Siemiany 27 km
2 dzień: Siemiany – jez. Jasne – jez. Łabędzie – jez. Kawki – Olbrachtowo – Michałowo – Susz 27 km
|
 |
DZIEŃ PIERWSZY - 27 października (sobota)
Stacja Iława Główna, na której wysiedliśmy całą siódemką w sobotę tuż przed dziewiątą rano, może zachwycić budynkiem dworca z 1901 roku. Pod wysokim łukowatym sklepieniem charakterystycnym dla stylu neogotyckiego, w wysokich oknach umieszczono witraże z herbem Iławy, a na ścianach namalowano freski z herbami innych miast, m.in. Malborka. W pobliżu dworca znajdują się dwie stare kolejowe wieże ciśnień.
Iława jest znanym ośrodkiem turystyki wodnej. Otoczenie lasów i jezior stwarza również okazję do wielu pieszych wypraw. Jeden ze szlaków, prowadzący z miasta wzdłuż brzegu Jezioraku, dociera do miejscowości Siemiany i to właśnie ten obraliśmy sobie na wędrówkę. Nasz szlak przebiegał w większości przez teren Parku Krajobrazowego Pojezierza Iławskiego.
Przecięliśmy miasto w dość szybkim tempie i już niedługo znaleźliśmy się na rogatkach, skąd prowadziła leśna ścieżka do zchodniego brzegu Jezioraku. To najdłuższe jezioro w Polsce. Ma 27 km długości oraz 32 km kwadratowe powierzchni. Na jeziorze znajduje się 16 wysp, z których największa to Wielka Żuława (kursuje tam prom).
Niemal przez całą trasę to odchodziliśmy, to powracaliśmy nad brzeg Jezioraku, mijając po drodze m.in. ośrodek wypoczynkowy TVP w Sarnówku oraz zatokę Widłągi połączoną z jeziorem wąskim przesmykiem. Na wysokości półwyspu Swale spotkaliśmy pewnie ostatnich w tym sezonie, wyraźnie zmarzniętych amatorów żeglarstwa. Dalej szlak zakręcał ostro w lewo, do wsi Siemiany.
Na miejsce dotarliśmy ok. godziny 16-tej po kilkugodzinnym marszu. Wieś letniskowa, w której latem jest tłoczno i głośno, teraz okazała się przyjemnie opustoszała i cicha. Po drodze do pensjonatu, w którym czekał na nas dobry obiad i nocleg, obejrzeliśmy wieżę widokową i niewielką przystań. Na miejscu spotkaliśmy też trzech wędrowców z zaprzyjaźnionego gdyńskiego klubu turystyki pieszej. Potem już czekał nas miły, może jeden z ostatnich w tym roku jeszcze ciepłych wieczorów w starym wiejskim domu z czerwonej cegły.
DZIEŃ DRUGI - 28 października ( niedziela)
Leśna ścieżka dydaktyczna Nadleśnictwa Susz rozpoczyna się niedaleko miejscowości Jeziorno, kilka kilometrów za Siemianami. Dzień wstał słoneczny i po śniadaniu, w znakomitych humorach rozpoczęliśmy drugi etap naszej wędrówki. Na ścieżce liczącej ok. 3 km długości odkryliśmy tablice informacyjne o życiu lasu i zasadach obowiązujących turystów odwiedzających to miejsce.
Tego dnia nasza trasa miała przebiegać między jeziorami, m.in. Jasnym, Łabędzim i Kawkami. Zachwyciło nas zwłaszcza unikalne jezioro Jasne, zwane również Czystym, bo woda w nim jest niespotykanie przejrzysta dzięki niewielkiej zawartości substancji odżywczych i wysokiemu natlenieniu. Materia organiczna wyprodukowana w jeziorze ulega mineralizacji i wraca do obiegu powodując, że niemal nie ma w nim osadów. Jeziora takie określane są jako oligotroficzne.W pobliżu jeziora znajduje się obszar rezerwatu Jasne z charakterystycznym drzewostanem i torfowiskami.
Piękne, wysokie drzewa o ciekawie pochylonych sylwetkach, tajemnicza rzeźba Białego Chłopa, której na próżno szukaliśmy na rozstajach dróg, samotne leśne groby, wielkie dziuple w starych lipach sugerujące, że zamieszkują je jakieś niezwykłe istoty, wreszcie piękny stary kościół w Olbrachtach, to wszystko podziwialiśmy podczas niedzielnej wędrówki zakończonej wspólnym obiadem w malowniczej restauracji Warmianka w Suszu.
|
| Autorzy zdjęć: Janusz - JE, Marcin - MM |
| Księga gości - wrażenia z wycieczki |
Relację z wycieczki oglądało: 221 osób, wykonał(a) ją: Józek H
|
|
 |
|
|
